صحبت‌های جانیار عرب‌نیا، فرزند «عسل بدیعی» و «فریبرز عرب‌نیا» در حاشیه مراسم تشییع پیکرزنده‌یاد عسل بدیعی، موجب تاثر بسیاری از حاضران شد.

جام کشکول؛ جانیار عرب‌نیا که به شدت گریه می‌کرد بارها از مادرش تشکر کرد و گفت: « از مادرم تشکر می کنم به خاطر کارهایی که برای من کرد. اگر او نبود من هم نبودم. او همه کار برای من کرد، حتی کارهایی را که دوست نداشت. حالا از همه بیشتر دوستش دارم دلم برایش بیشتر تنگ می شود. می‌دانم خوشحال است و اگر قرار باشد برگردد، اینجا برایش مثل زندان است. می خواستم جلوی همه شما از او تشکر کنم و قول می دهم کاری کنم که راضی باشد.»

صحبت‌های جانیار عرب‌نیا باعث شد که حاضران اشک‌ریزان او را تشویق کنند.

غزل بدیعی خواهر عسل بدیعی نیز روی سن حاضر شد و یادداشت روز اول فرودین او را خواند.

در بخشی از این یادداشت آمده است: «سال 92 شد و در این گذر عمر چیزی قسمت همه ماست. حالا 36 سالم است، دهه 30 هم گذشت با سرعت مثل همه چیز همچون دهه 20. شش سال را در رکود بودم. حالا می توانم مسلط باشم. ضعف درونی ام رنگ باخته است. اشتباه زیاد کرده‌ام. اشتباه زیاد دیده‌ام، اشتباه ارزش دادم و اشتباه بی‌ارزش کردم اما مهر خدا خواست که هنوز سالمم، توانمندم، ریشه دارم، جوانم، زیبایم، پسری دارم، عشق و مهر، خانواده‌ای مثل گوهر ناب و دوستانی مثل برگ گل و دنیایی که هر روزش واقعه است. حالا انرژی خفته‌ای دارم برای رسیدن به زندگی. تمام توانم امسال بر این است که شگفتی بیافرینم، شگفتی‌ای که پسرم «جانیار» و خانواده‌ام به آن افتخار کنند. من می دانم امسال سال من است.»